Prononciation | /ˈkøːnɪç/ |
---|---|
Césure | Kö·nig |
Parti du discours | substantif |
Genre | masculin |
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Nominatif | König | Könige |
Génitif | Königs | Könige |
Datif | König | Königen |
Accusatif | König | Könige |
anglais | king |
---|---|
bas allemand | köäning |
espagnol | rey |
espéranto | reĝo |
français | roie |
frison occidental | hear; kening; man |
italien | re |
néerlandais | koning; heer |
norvégien | konge |
polonais | król |
portugais | rei |
russe | король |
scots | keeng |
suédois | kung |