Aussprache | /naˈtuːr/ |
---|---|
Trennung | Na·tur |
Wortart | Substantiv |
Geschlecht | weiblich |
Einzahl | Mehrzahl | |
---|---|---|
Nominativ | Natur | |
Genitiv | Natur | |
Dativ | Natur | |
Akkusativ | Natur |
Afrikaans | natuur |
---|---|
Albanisch | natyrë |
Dänisch | natur |
Englisch | nature |
Englisch (Altenglisch) | gecynd |
Esperanto | naturo |
Färöerisch | náttúra |
Französisch | nature |
Isländisch | æði |
Italienisch | carattere; indole; natura |
Katalanisch | natura |
Latein | natura |
Luxemburgisch | Natur |
Malaiisch | alam |
Niederdeutsch | natuur; natüür |
Niederländisch | natuur |
Norwegisch | natur |
Papiamento | naturalesa |
Polnisch | natura |
Portugiesisch | natureza |
Saterfriesisch | Natuur |
Schwedisch | art; natur |
Scots | naitur |
Spanisch | índole; naturaleza |
Thai | ธรรม; ธรรมชาติ; อุปนิสัย |
Tschechisch | povaha; příroda; přírodní; přirozenost |
Ungarisch | természet |
Westfriesisch | aard; natuer; wêzen |