Aussprache | /ˈhɛŋən/ |
---|---|
Wortart | Verb |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ich) hänge | (ich) hing |
(du) hängst | (du) hingst |
(er) hängt | (er) hing |
(wir) hängen | (wir) hingen |
(ihr) hängt | (ihr) hingt |
(sie) hängen | (sie) hingen |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(ich) hänge | (ich) hinge |
(du) hängest | (du) hingest |
(er) hänge | (er) hinge |
(wir) hängen | (wir) hingen |
(ihr) hänget | (ihr) hinget |
(sie) hängen | (sie) hingen |
Imperativ | |
(du) hänge | |
(ihr) hängt | |
hängen Sie | |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
hängend | (haben) gehangen |
Afrikaans | hang |
---|---|
Dänisch | hænge |
Englisch | hang |
Esperanto | pendi |
Färöerisch | hanga |
Finnisch | riippua |
Französisch | pendre; retomber |
Isländisch | hanga |
Italienisch | pendere |
Katalanisch | penjar |
Latein | pendere |
Niederländisch | hangen |
Norwegisch | henge |
Polnisch | wisieć |
Portugiesisch | estar pendente; pender |
Rumänisch | agăța; atârna |
Russisch | висеть |
Saterfriesisch | hongje |
Schwedisch | hänga |
Spanisch | colgar; pender |
Sranan | anga |
Thai | แขวน |
Tschechisch | oběsit; pověsit; věšet; viset; zavěsit |
Türkisch | asılmak |
Westfriesisch | hingje |