Wortart | Substantiv |
---|---|
Aussprache | /kɑnˈtʊə̯r/ |
Trennung | kan·toor |
Mehrzahl | kantore |
Verkleinerungswort | |
---|---|
Einzahl | Mehrzahl |
kantoortjie | kantoortjies |
Dänisch | kontor |
---|---|
Deutsch | Amt; Büro |
Englisch | bureau; office |
Esperanto | oficejo |
Färöerisch | skrivstova |
Französisch | bureau |
Griechisch | γραφείο |
Italienisch | ufficio |
Jiddisch | ביראָ |
Niederdeutsch | kantoor |
Niederländisch | bureau; kantoor |
Norwegisch | kontor |
Papiamento | kantor; ofisina |
Polnisch | biuro; urząd |
Portugiesisch | escritório; repartição |
Saterfriesisch | Amt; Büro |
Schwedisch | byrå; kontor |
Spanisch | oficina |
Sranan | kantoro |
Suaheli | afisi; ofisi |
Tschechisch | kancelář; úřad; úřadovna |
Türkisch | büro |
Ungarisch | iroda |
Walisisch | swyddfa |
Westfriesisch | kantoar; buro |