Die Konjugation des Verbes hunn

Unregelmäßige Formen sind in Rot gedruckt.
Indikativ
PrésentPrétérit
(ech) hunn(ech) hat
(du) hues(du) has
(hien) huet(hien) hat
(mir) hunn(mir) haten
(dir) hutt(dir) hat
(si) hunn(si) haten
Conditionnel
(ech) hätt
(du) häss
(hien) hätt
(mir) hätten
(dir) hätt
(si) hätten
Imperativ
SingulierPluriel
hiefhieft, hutt
Partizip
(hunn) gehat