La conjugaison du verbe doen

Des formes irrégulières sont imprimées en rouge.
Indikativ
PrésentPrétérit
(ech) doen(ech) doung
(du) dees(du) doungs
(hien) deet(hien) doung
(mir) doen(mir) doungen
(dir) dot(dir) doungt
(si) doen(si) doungen
Conditionnel
(ech) déing, déit
(du) déings, déits
(hien) déing, déit
(mir) déingen, déiten
(dir) déingt, déit
(si) déingen, déiten
Imperativ
SingulierPluriel
dodot
Partizip
(hunn) gedoen, gedunn