La conjugaison du verbe français envoyer

Des formes irrégulières sont imprimées en rouge.
Indicatif
PrésentPassé antérieurPassé simpleFuturConditionnel
(j’)envoie(je) envoyais(j’)envoyai(j’)enverrai(j’)enverrais
(tu) envoies(tu) envoyais(tu) envoyas(tu) enverras(tu) enverrais
(il) envoie(il) envoyait(il) envoya(il) enverra(il) enverrait
(nous) envoyons(nous) envoyions(nous) envoyâmes(nous) enverrons(nous) enverrions
(vous) envoyez(vous) envoyiez(vous) envoyâtes(vous) enverrez(vous) enverriez
(ils) envoient(ils) envoyaient(ils) envoyèrent(ils) enverrront(ils) enverraient
Subjonctif
PrésentImparfait
(que j’)envoie(que j’)envoyasse
(que tu) envoies(que tu) envoyasses
(qu’il) envoie(qu’il) envoyât
(que nous) envoyions(que nous) envoyassions
(que vous) envoyiez(que vous) envoyassiez
(qu’ils) envoient(qu’ils) envoyassent
Impératif
envoie
envoyons
envoyez
Participes
PrésentPassé
envoyant(avoir) envoyé