La konjugacio de la germana verbo brennen

Neregulaj formoj estas presitaj ruĝe.
Indikativ
PräsensImperfektum
(ich) brenne(ich) brannte
(du) brennst(du) branntest
(er) brennt(er) brannte
(wir) brennen(wir) brannten
(ihr) brennt(ihr) branntet
(sie) brennen(sie) brannten
Konjunktiv
PräsensImperfektum
(ich) brenne(ich) brennte
(du) brennest(du) brenntest
(er) brenne(er) brennte
(wir) brennen(wir) brennten
(ihr) brennet(ihr) brenntet
(sie) brennen(sie) brennten
Imperativ
brenne (Einzahl)
brennt (Mehrzahl)
brennen Sie (förmlich)
Partizipien
ErstesZweites
brennend(haben) gebrannt