De vervoeging van het Duitse werkwoord brennen

Onregelmatige vormen zijn in rood gedrukt.
Indikativ
PräsensImperfektum
(ich) brenne(ich) brannte
(du) brennst(du) branntest
(er) brennt(er) brannte
(wir) brennen(wir) brannten
(ihr) brennt(ihr) branntet
(sie) brennen(sie) brannten
Konjunktiv
PräsensImperfektum
(ich) brenne(ich) brennte
(du) brennest(du) brenntest
(er) brenne(er) brennte
(wir) brennen(wir) brennten
(ihr) brennet(ihr) brenntet
(sie) brennen(sie) brennten
Imperativ
brenne (Einzahl)
brennt (Mehrzahl)
brennen Sie (förmlich)
Partizipien
ErstesZweites
brennend(haben) gebrannt