Wortart | Adjektief |
---|---|
Aussprache | /ɑpnɔrˈmal/ |
Trennung | ab·nor·maal |
Positive | abnormaal |
---|---|
Komparativ | abnormaler |
Superlativ | abnormaalst |
Positive | Komparativ | Superlativ | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Predikativ | abnormaal | abnormaler | (het) abnormaalst, (het) abnormaalste | |||
Attributiv | Unbestimmt | Männlicher und weiblicher Mehrzahl | abnormale | abnormalere | abnormaalste | |
Sächlicher Einzahl | abnormaal | abnormaler | abnormaalst | |||
Mehrzahl | abnormale | abnormalere | abnormaalste | |||
Bestimmt | abnormale | abnormalere | abnormaalste | |||
Partitiv | abnormaals | abnormalers |
Afrikaans | abnormaal |
---|---|
Deutsch | anormal; regelwidrig |
Englisch | abnormal; freak |
Esperanto | nenormala |
Französisch | aberrant; anormal |
Italienisch | anormale |
Papiamento | apnormal |
Schwedisch | abnorm |
Spanisch | anormal |
Türkisch | anormal |
Ungarisch | abnormális; abnormis |