Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈsxœy̯̯və(n)/ |
Hyphenation | schui·ven |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) schuif | (ik) schoof |
(jij) schuift | (jij) schoof |
(hij) schuift | (hij) schoof |
(wij) schuiven | (wij) schoven |
(jullie) schuiven | (jullie) schoven |
(gij) schuift | (gij) schooft |
(zij) schuiven | (zij) schoven |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) schuive | (dat ik) schove |
(dat jij) schuive | (dat jij) schove |
(dat hij) schuive | (dat hij) schove |
(dat wij) schuiven | (dat wij) schoven |
(dat jullie) schuiven | (dat jullie) schoven |
(dat gij) schuivet | (dat gij) schovet |
(dat zij) schuiven | (dat zij) schoven |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
schuif | schuift |
Participles | |
Present participle | Past participle |
schuivend, schuivende | (hebben) geschoven |
Catalan | empènyer arossegant; fer lliscar |
---|---|
Danish | skubbe |
English | shove; slide |
Esperanto | ŝovi |
Faeroese | skúgva |
Finnish | työntää |
French | faire glisser; fourrer |
German | schieben; rücken |
Low German | skuven |
Portuguese | empurrar |
Saterland Frisian | skuuwe |
Spanish | hacer deslizar; hacer resbalar; meter habilmente |