Woordsoort | werkwoord |
---|---|
Uitspraak | /ˈklœy̯və(n)/ |
Afbreking | klui·ven |
Aantonende wijs | |
---|---|
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(ik) kluif | (ik) kloof |
(jij) kluift | (jij) kloof |
(hij) kluift | (hij) kloof |
(wij) kluiven op | (wij) kloven |
(jullie) kluiven op | (jullie) kloven |
(gij) kluift | (gij) kloofdet |
(zij) kluiven op | (zij) kloven |
Aanvoegende wijs | |
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(dat ik) kluive | (dat ik) kloofde |
(dat jij) kluive | (dat jij) kloofde |
(dat hij) kluive | (dat hij) kloofde |
(dat wij) kluiven op | (dat wij) kloofden |
(dat jullie) kluiven op | (dat jullie) kloofden |
(dat gij) kluiven ot | (dat gij) kloofdet |
(dat zij) kluiven op | (dat zij) kloofden |
Gebiedende wijs | |
Enkelvoud/Meervoud | Meervoud |
kluif | kluift |
Deelwoorden | |
Tegenwoordig deelwoord | Verleden deelwoord |
kluiven opd, kluiven opde | (hebben) gekloven |