Synonymes: frommelen, verfomfaaien, verfrommelen, verkreukelen, frunniken
| Parti du discours | verbe |
|---|
| Prononciation | /ˈkrøkələ(n)/ |
|---|
| Césure | kreu·ke·len |
|---|
Conjugaison
| Indicatif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (ik) kreukel | (ik) kreukelde |
| (jij) kreukelt | (jij) kreukelde |
| (hij) kreukelt | (hij) kreukelde |
| (wij) kreukelen | (wij) kreukelden |
| (jullie) kreukelen | (jullie) kreukelden |
| (gij) kreukelt | (gij) kreukeldet |
| (zij) kreukelen | (zij) kreukelden |
| Subjonctif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (dat ik) kreukele | (dat ik) kreukelde |
| (dat jij) kreukele | (dat jij) kreukelde |
| (dat hij) kreukele | (dat hij) kreukelde |
| (dat wij) kreukelen | (dat wij) kreukelden |
| (dat jullie) kreukelen | (dat jullie) kreukelden |
| (dat gij) kreukelet | (dat gij) kreukeldet |
| (dat zij) kreukelen | (dat zij) kreukelden |
| Impératif |
|---|
| Singulier/Pluriel | Pluriel |
|---|
| kreukel | kreukelt |
| Participes |
|---|
| Participe présent | Participe passé |
|---|
| kreukelend, kreukelende | (hebben) gekreukeld |