Vortspeco | verbo |
---|---|
Prononco | /ˈɔbdrɪŋə(n)/ |
Divido | op·drin·gen |
Indikativo | |
---|---|
Prezenco | Preterito |
(ik) dring op | (ik) drong op |
(jij) dringt op | (jij) drong op |
(hij) dringt op | (hij) drong op |
(wij) dringen op | (wij) drongen op |
(jullie) dringen op | (jullie) drongen op |
(gij) dringt op | (gij) drongt op |
(zij) dringen op | (zij) drongen op |
Subjunktivo | |
Prezenco | Preterito |
(dat ik) opdringe | (dat ik) opdronge |
(dat jij) opdringe | (dat jij) opdronge |
(dat hij) opdringe | (dat hij) opdronge |
(dat wij) opdringen | (dat wij) opdrongen |
(dat jullie) opdringen | (dat jullie) opdrongen |
(dat gij) opdringet | (dat gij) opdronget |
(dat zij) opdringen | (dat zij) opdrongen |
Imperativo | |
Singularo/Pluralo | Pluralo |
dring op | dringt op |
Participoj | |
Prezenca participo | Preterita participo |
opdringend, opdringende | (zijn) opgedrongen |
angla | assert; coerce; force; thrust; impose |
---|---|
esperanto | trudi |
feroa | noyða |
finna | tyrkyttää |
franca | contraindre; imposer; obliger |
germana | aufdrängen; aufnötigen; dringen; aufdringen |
hispana | constreñir; imponer; obligar |
kataluna | imposar |
portugala | ditar; forçar; impor; obrigar |
rumana | forța; impune |
saterlanda frizona | aptringe; tringe |