Synonimen: beven, bibberen, huiveren, sidderen, trillen
| Wurdsoarte | tiidwurd |
|---|
| Utspraak | /ˈrɪlə(n)/ |
|---|
| Ofbreking | ril·len |
|---|
Ferfoarming
| Oantoanende foarm |
|---|
| Notiid | Doetiid |
|---|
| (ik) ril | (ik) rilde |
| (jij) rilt | (jij) rilde |
| (hij) rilt | (hij) rilde |
| (wij) rillen | (wij) rilden |
| (jullie) rillen | (jullie) rilden |
| (gij) rilt | (gij) rildet |
| (zij) rillen | (zij) rilden |
| Oanfoegjende foarm |
|---|
| Notiid | Doetiid |
|---|
| (dat ik) rille | (dat ik) rilde |
| (dat jij) rille | (dat jij) rilde |
| (dat hij) rille | (dat hij) rilde |
| (dat wij) rillen | (dat wij) rilden |
| (dat jullie) rillen | (dat jullie) rilden |
| (dat gij) rillet | (dat gij) rildet |
| (dat zij) rillen | (dat zij) rilden |
| hjittende foarm |
|---|
| Iental/Meartal | Meartal |
|---|
| ril | rilt |
| Mulwurden |
|---|
| Nomulwurd | Doemulwurd |
|---|
| rillend, rillende | (hebben) gerild |
Rillend en bijna buiten adem kroop Tim uit de rivier en begon langs de oever naar hoefafdrukken van de paarden te zoeken.
En hij rilde over het gehele lichaam.
Ik begon te rillen.
Arflane voelde hem rillen.