Woordsoort | werkwoord |
---|---|
Uitspraak | /ɔntˈɛrvə(n)/ |
Afbreking | ont·er·ven |
Aantonende wijs | |
---|---|
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(ik) onterf | (ik) onterfde |
(jij) onterft | (jij) onterfde |
(hij) onterft | (hij) onterfde |
(wij) onterven | (wij) onterfden |
(jullie) onterven | (jullie) onterfden |
(gij) onterft | (gij) onterfdet |
(zij) onterven | (zij) onterfden |
Aanvoegende wijs | |
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(dat ik) onterve | (dat ik) onterfde |
(dat jij) onterve | (dat jij) onterfde |
(dat hij) onterve | (dat hij) onterfde |
(dat wij) onterven | (dat wij) onterfden |
(dat jullie) onterven | (dat jullie) onterfden |
(dat gij) ontervet | (dat gij) onterfdet |
(dat zij) onterven | (dat zij) onterfden |
Gebiedende wijs | |
Enkelvoud/Meervoud | Meervoud |
onterf | onterft |
Deelwoorden | |
Tegenwoordig deelwoord | Verleden deelwoord |
ontervend, ontervende | (hebben) onterfd |
Duits | enterben |
---|---|
Esperanto | senheredigi |