Synonyme: breken, dóórbreken
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /ˈstɵɡbrekə(n)/ |
|---|
| Trennung | stuk·bre·ken |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) breek stuk | (ik) brak stuk |
| (jij) breekt stuk | (jij) brak stuk |
| (hij) breekt stuk | (hij) brak stuk |
| (wij) breken stuk | (wij) braken stuk |
| (jullie) breken stuk | (jullie) braken stuk |
| (gij) breekt stuk | (gij) braakt stuk |
| (zij) breken stuk | (zij) braken stuk |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) stukbreke | (dat ik) stukbrake |
| (dat jij) stukbreke | (dat jij) stukbrake |
| (dat hij) stukbreke | (dat hij) stukbrake |
| (dat wij) stukbreken | (dat wij) stukbraken |
| (dat jullie) stukbreken | (dat jullie) stukbraken |
| (dat gij) stukbreket | (dat gij) stukbraket |
| (dat zij) stukbreken | (dat zij) stukbraken |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| breek stuk | breekt stuk |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| stukbrekend, stukbrekende | (hebben) stukgebroken |