Synonimen: aanharken, opharken, rijven, uitkammen
| Wurdsoarte | tiidwurd |
|---|
| Utspraak | /ˈɦɑrkən/ |
|---|
| Ofbreking | har·ken |
|---|
Ferfoarming
| Oantoanende foarm |
|---|
| Notiid | Doetiid |
|---|
| (ik) hark | (ik) harkte |
| (jij) harkt | (jij) harkte |
| (hij) harkt | (hij) harkte |
| (wij) harken | (wij) harkten |
| (jullie) harken | (jullie) harkten |
| (gij) harkt | (gij) harktet |
| (zij) harken | (zij) harkten |
| Oanfoegjende foarm |
|---|
| Notiid | Doetiid |
|---|
| (dat ik) harke | (dat ik) harkte |
| (dat jij) harke | (dat jij) harkte |
| (dat hij) harke | (dat hij) harkte |
| (dat wij) harken | (dat wij) harkten |
| (dat jullie) harken | (dat jullie) harkten |
| (dat gij) harket | (dat gij) harktet |
| (dat zij) harken | (dat zij) harkten |
| hjittende foarm |
|---|
| Iental/Meartal | Meartal |
|---|
| hark | harkt |
| Mulwurden |
|---|
| Nomulwurd | Doemulwurd |
|---|
| harkend, harkende | (hebben) geharkt |