Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈandyʋən/ |
Hyphenation | aan·du·wen |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) duw aan | (ik) duwde aan |
(jij) duwt aan | (jij) duwde aan |
(hij) duwt aan | (hij) duwde aan |
(wij) duwen aan | (wij) duwden aan |
(jullie) duwen aan | (jullie) duwden aan |
(gij) duwt aan | (gij) duwdet aan |
(zij) duwen aan | (zij) duwden aan |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) aanduwe | (dat ik) aanduwde |
(dat jij) aanduwe | (dat jij) aanduwde |
(dat hij) aanduwe | (dat hij) aanduwde |
(dat wij) aanduwen | (dat wij) aanduwden |
(dat jullie) aanduwen | (dat jullie) aanduwden |
(dat gij) aanduwet | (dat gij) aanduwdet |
(dat zij) aanduwen | (dat zij) aanduwden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
duw aan | duwt aan |
Participles | |
Present participle | Past participle |
aanduwend, aanduwende | (hebben) aangeduwd |
English | push |
---|---|
Esperanto | puŝekfunkciigi |
French | pousser |
West Frisian | oanfiere; oantriuwe |