Synonyms: afwerpen, opleveren, voortbrengen, produceren
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ˈɔbrɛŋə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | op·bren·gen |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) breng op | (ik) bracht op |
| (jij) brengt op | (jij) bracht op |
| (hij) brengt op | (hij) bracht op |
| (wij) brengen op | (wij) brachten op |
| (jullie) brengen op | (jullie) brachten op |
| (gij) brengt op | (gij) bracht op |
| (zij) brengen op | (zij) brachten op |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) opbrenge | (dat ik) opbrachte |
| (dat jij) opbrenge | (dat jij) opbrachte |
| (dat hij) opbrenge | (dat hij) opbrachte |
| (dat wij) opbrengen | (dat wij) opbrachten |
| (dat jullie) opbrengen | (dat jullie) opbrachten |
| (dat gij) opbrenget | (dat gij) opbrachtet |
| (dat zij) opbrengen | (dat zij) opbrachten |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| opbrengend, opbrengende | (hebben) opgebracht |
Reith kwam naar voren met zoveel waardigheid als hij kon opbrengen.
Een sterkere had de nederigheid daartoe niet opgebracht.