Synonym: finen
Aussprache | /ˈfinə/ |
---|---|
Trennung | fi·ne |
Wortart | Verb |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) fyn | (ik) fûn |
(do) fynst | (do) fûnst |
(hy) fynt | (hy) fûn |
(wy) fine | (wy) fûnen |
(jimme) fine | (jimme) fûnen |
(sy) fine | (sy) fûnen |
Imperativ | |
fyn | |
Perfektpartizip | |
(hawwe) fûn | |
Infinitiv II | |
finen |
Afrikaans | vind |
---|---|
Albanisch | gjej |
Dänisch | finde |
Deutsch | finden; befinden; ermitteln |
Englisch | find; strike |
Englisch (Altenglisch) | findan; gemetan; metan |
Esperanto | trovi |
Färöerisch | finna |
Finnisch | löytää |
Französisch | trouver |
Isländisch | finna |
Italienisch | trovare |
Jamaikanisches Kreolisch | fain |
Katalanisch | trobar |
Latein | reperire |
Luxemburgisch | fannen |
Niederdeutsch | vinden |
Niederländisch | vinden |
Norwegisch | finne |
Papiamento | haña; haya |
Polnisch | znaleźć |
Portugiesisch | achar; asceitar; deparar; encontrar |
Rumänisch | găsi |
Russisch | найти; находить |
Saterfriesisch | anträffe; befiende; fiende; träffe |
Schottisch Gälisch | faigh |
Schwedisch | finna; hitta; upphitta |
Scots | find |
Spanisch | encontrar; hallar |
Sranan | feni |
Tschechisch | nacházet; najít; nalézat; nalézt; shledat |
Türkisch | bulmak |
Ungarisch | talál |