Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈanvyːrə(n)/ |
Hyphenation | aan·vu·ren |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) vuur aan | (ik) vuurde aan |
(jij) vuurt aan | (jij) vuurde aan |
(hij) vuurt aan | (hij) vuurde aan |
(wij) vuren aan | (wij) vuurden aan |
(jullie) vuren aan | (jullie) vuurden aan |
(gij) vuurt aan | (gij) vuurdet aan |
(zij) vuren aan | (zij) vuurden aan |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) aanvure | (dat ik) aanvuurde |
(dat jij) aanvure | (dat jij) aanvuurde |
(dat hij) aanvure | (dat hij) aanvuurde |
(dat wij) aanvuren | (dat wij) aanvuurden |
(dat jullie) aanvuren | (dat jullie) aanvuurden |
(dat gij) aanvuret | (dat gij) aanvuurdet |
(dat zij) aanvuren | (dat zij) aanvuurden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
vuur aan | vuurt aan |
Participles | |
Present participle | Past participle |
aanvurend, aanvurende | (hebben) aangevuurd |
English | cheer; fire; inspire; stimulate |
---|---|
Esperanto | plifervorigi |
Romanian | încuraja; stimula |
Spanish | animar; incitar |
West Frisian | oanfiterje; oanfjurje; oanhysje |