Synonyms: forceren, geweld aandoen
Part of speech | verb |
---|
Pronunciation | /vərˈkrɑxtə(n)/ |
---|
Hyphenation | ver·krach·ten |
---|
Conjugation
Indicative mood |
---|
Present tense | Past tense |
---|
(ik) verkracht | (ik) verkrachtte |
(jij) verkracht | (jij) verkrachtte |
(hij) verkracht | (hij) verkrachtte |
(wij) verkrachten | (wij) verkrachtten |
(jullie) verkrachten | (jullie) verkrachtten |
(gij) verkracht | (gij) verkrachttet |
(zij) verkrachten | (zij) verkrachtten |
Subjunctive mood |
---|
Present tense | Past tense |
---|
(dat ik) verkrachte | (dat ik) verkrachtte |
(dat jij) verkrachte | (dat jij) verkrachtte |
(dat hij) verkrachte | (dat hij) verkrachtte |
(dat wij) verkrachten | (dat wij) verkrachtten |
(dat jullie) verkrachten | (dat jullie) verkrachtten |
(dat gij) verkrachtet | (dat gij) verkrachttet |
(dat zij) verkrachten | (dat zij) verkrachtten |
Imperative mood |
---|
Singular/Plural | Plural |
---|
verkracht | verkracht |
Participles |
---|
Present participle | Past participle |
---|
verkrachtend, verkrachtende | (hebben) verkracht |