Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈanstɪpə(n)/ |
Hyphenation | aan·stip·pen |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) stip aan | (ik) stipte aan |
(jij) stipt aan | (jij) stipte aan |
(hij) stipt aan | (hij) stipte aan |
(wij) stippen aan | (wij) stipten aan |
(jullie) stippen aan | (jullie) stipten aan |
(gij) stipt aan | (gij) stiptet aan |
(zij) stippen aan | (zij) stipten aan |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) aanstippe | (dat ik) aanstipte |
(dat jij) aanstippe | (dat jij) aanstipte |
(dat hij) aanstippe | (dat hij) aanstipte |
(dat wij) aanstippen | (dat wij) aanstipten |
(dat jullie) aanstippen | (dat jullie) aanstipten |
(dat gij) aanstippet | (dat gij) aanstiptet |
(dat zij) aanstippen | (dat zij) aanstipten |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
stip aan | stipt aan |
Participles | |
Present participle | Past participle |
aanstippend, aanstippende | (hebben) aangestipt |
English | touch lightly on |
---|---|
Esperanto | mencii mallonge |
Italian | menzionare |