| Vortspeco | verbo |
|---|---|
| Divido | sen·ku·raĝ·ig·i |
| Indikativo | |
|---|---|
| Prezenco | senkuraĝigas |
| Preterito | senkuraĝigis |
| Futuro | senkuraĝigos |
| Kondicionalo | |
| senkuraĝigus | |
| Imperativo | |
| senkuraĝigu | |
| Participoj | ||
|---|---|---|
| Aktivaj participoj | Pasivaj participoj | |
| Prezenco | senkuraĝiganta | senkuraĝigata |
| Preterito | senkuraĝiginta | senkuraĝigita |
| Futuro | senkuraĝigonta | senkuraĝigota |
| angla | discourage; dishearten |
|---|---|
| franca | abattre; décourager |
| germana | entmutigen |
| hispana | abatir |
| nederlanda | de moed ontnemen; ontmoedigen; demotiveren |