Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈansxœy̯və(n)/ |
Hyphenation | aan·schui·ven |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) schuif aan | (ik) schoof aan |
(jij) schuift aan | (jij) schoof aan |
(hij) schuift aan | (hij) schoof aan |
(wij) schuiven aan | (wij) schoven aan |
(jullie) schuiven aan | (jullie) schoven aan |
(gij) schuift aan | (gij) schooft aan |
(zij) schuiven aan | (zij) schoven aan |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) aanschuive | (dat ik) aanschove |
(dat jij) aanschuive | (dat jij) aanschove |
(dat hij) aanschuive | (dat hij) aanschove |
(dat wij) aanschuiven | (dat wij) aanschoven |
(dat jullie) aanschuiven | (dat jullie) aanschoven |
(dat gij) aanschuivet | (dat gij) aanschovet |
(dat zij) aanschuiven | (dat zij) aanschoven |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
schuif aan | schuift aan |
Participles | |
Present participle | Past participle |
aanschuivend, aanschuivende | (hebben) aangeschoven |
English | push on; shove on |
---|---|
Esperanto | alŝovi |
Portuguese | aproximar empurrando |