Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ɔndərˈɦɑndələ(n)/ |
Hyphenation | on·der·han·de·len |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) onderhandel | (ik) onderhandelde |
(jij) onderhandelt | (jij) onderhandelde |
(hij) onderhandelt | (hij) onderhandelde |
(wij) onderhandelen | (wij) onderhandelden |
(jullie) onderhandelen | (jullie) onderhandelden |
(gij) onderhandelt | (gij) onderhandeldet |
(zij) onderhandelen | (zij) onderhandelden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) onderhandele | (dat ik) onderhandelde |
(dat jij) onderhandele | (dat jij) onderhandelde |
(dat hij) onderhandele | (dat hij) onderhandelde |
(dat wij) onderhandelen | (dat wij) onderhandelden |
(dat jullie) onderhandelen | (dat jullie) onderhandelden |
(dat gij) onderhandelet | (dat gij) onderhandeldet |
(dat zij) onderhandelen | (dat zij) onderhandelden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
onderhandel | onderhandelt |
Participles | |
Present participle | Past participle |
onderhandelend, onderhandelende | (hebben) onderhandeld |
Afrikaans | onderhandel |
---|---|
English | negotiate |
Esperanto | intertrakti |