Synonymes: affronteren, krenken, schelden, uitschelden, schelden op
| Parti du discours | verbe |
|---|
| Prononciation | /bəˈledəɣə(n)/ |
|---|
| Césure | be·le·di·gen |
|---|
Conjugaison
| Indicatif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (ik) beledig | (ik) beledigde |
| (jij) beledigt | (jij) beledigde |
| (hij) beledigt | (hij) beledigde |
| (wij) beledigen | (wij) beledigden |
| (jullie) beledigen | (jullie) beledigden |
| (gij) beledigt | (gij) beledigdet |
| (zij) beledigen | (zij) beledigden |
| Subjonctif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (dat ik) beledige | (dat ik) beledigde |
| (dat jij) beledige | (dat jij) beledigde |
| (dat hij) beledige | (dat hij) beledigde |
| (dat wij) beledigen | (dat wij) beledigden |
| (dat jullie) beledigen | (dat jullie) beledigden |
| (dat gij) belediget | (dat gij) beledigdet |
| (dat zij) beledigen | (dat zij) beledigden |
| Impératif |
|---|
| Singulier/Pluriel | Pluriel |
|---|
| beledig | beledigt |
| Participes |
|---|
| Participe présent | Participe passé |
|---|
| beledigend, beledigende | (hebben) beledigd |
U beledigt me, meneer.
Dit amuseerde Reith eerder dan dat het hem beledigde.
Ze beledigden me voortdurend.
Ik wens niet beledigd te worden!