Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈanvɑlə(n)/ |
Hyphenation | aan·val·len |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) val aan | (ik) viel aan |
(jij) valt aan | (jij) viel aan |
(hij) valt aan | (hij) viel aan |
(wij) vallen aan | (wij) vielen aan |
(jullie) vallen aan | (jullie) vielen aan |
(gij) valt aan | (gij) vielt aan |
(zij) vallen aan | (zij) vielen aan |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) aanvalle | (dat ik) aanviele |
(dat jij) aanvalle | (dat jij) aanviele |
(dat hij) aanvalle | (dat hij) aanviele |
(dat wij) aanvallen | (dat wij) aanvielen |
(dat jullie) aanvallen | (dat jullie) aanvielen |
(dat gij) aanvallet | (dat gij) aanvielet |
(dat zij) aanvallen | (dat zij) aanvielen |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
val aan | valt aan |
Participles | |
Present participle | Past participle |
aanvallend, aanvallende | (hebben) aangevallen |
Catalan | agredir |
---|---|
English | attack; aggress |
Esperanto | agresi |
French | agresser; attaquer; attaquer le premier; commettre une agression |
German | angreifen; überfallen; herfallen über |
Portuguese | agredir |
Spanish | acometer; atacar |
West Frisian | oanfalle |