Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈaŋɣapə(n)/ |
Hyphenation | aan·ga·pen |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) gaap aan | (ik) gaapte aan |
(jij) gaapt aan | (jij) gaapte aan |
(hij) gaapt aan | (hij) gaapte aan |
(wij) gapen aan | (wij) gaapten aan |
(jullie) gapen aan | (jullie) gaapten aan |
(gij) gaapt aan | (gij) gaaptet aan |
(zij) gapen aan | (zij) gaapten aan |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) aangape | (dat ik) aangaapte |
(dat jij) aangape | (dat jij) aangaapte |
(dat hij) aangape | (dat hij) aangaapte |
(dat wij) aangapen | (dat wij) aangaapten |
(dat jullie) aangapen | (dat jullie) aangaapten |
(dat gij) aangapet | (dat gij) aangaaptet |
(dat zij) aangapen | (dat zij) aangaapten |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
gaap aan | gaapt aan |
Participles | |
Present participle | Past participle |
aangapend, aangapende | (hebben) aangegaapt |
English | gape at |
---|---|
Esperanto | gapi al |
French | regarder bouche bée |
German | anglotzen; angaffen |
Thai | จ้อง; จ้องดู |