Woordsoort | selfstandige naamwoord |
---|---|
Afbreking | a·kor·di·on·o |
Enkelvoud | Meervoud | |
---|---|---|
Nominatief | akordiono | akordionoj |
Akkusatief | akordionon | akordionojn |
Deens | harmonika; trækharmonika |
---|---|
Duits | Ziehharmonika; Akkordeon |
Engels | accordion; harmonica |
Faroëes | harmonika |
Fins | harmonikka |
Frans | accordéon |
Grieks | ακορντεόν |
Hongaars | harmonika |
Italiaans | fisarmonica |
Katalaans | acordió |
Maleis | harmonika |
Nederlands | accordeon |
Noors | trekkspill |
Papiaments | akordeon |
Pools | harmonijka |
Portugees | acordeão; gaita; harmónica; sanfona |
Roemeens | armonică |
Russies | гармонь |
Saterfries | Akkordeon; Kwätskeboode |
Spaans | acordeón |
Swahili | |
Tsjeggies | harmonika |
Turks | akordeon |
Wes‐Fries | akkordeon |
Yslands | dragspil; harmóníka |