Woordsoort | zelfstandig naamwoord |
---|---|
Afbreking | kon·o |
Nominatief | kono |
---|---|
Accusatief | konon |
Deens | kundskab |
---|---|
Duits | Begriff; Kenntnis; Kenntnisse |
Engels | acquaintance; ken; knowledge |
Frans | connaissance |
Nederduits | kennis |
Nederlands | bekendheid; kennis; kunde |
Papiaments | konosemento; konosementu |
Russisch | знание |
Saterfries | Begriep; Bekoandegaid; Kunde; Weet |
Schots-Gaelisch | aithne; eòlas; fios |
Spaans | conocimiento; conocimientos |
Turks | bilgi |
Zweeds | kunskap; kännedom |