Woordsoort | selfstandige naamwoord |
---|---|
Afbreking | kon·o |
Nominatief | kono |
---|---|
Akkusatief | konon |
Deens | kundskab |
---|---|
Duits | Begriff; Kenntnis; Kenntnisse |
Engels | knowledge; acquaintance; ken |
Frans | connaissance |
Nederduits | kennis |
Nederlands | bekendheid; kennis; kunde |
Papiaments | konosemento; konosementu |
Russies | знание |
Saterfries | Begriep; Bekoandegaid; Kunde; Weet |
Skots-Gaelies | aithne; eòlas; fios |
Spaans | conocimiento; conocimientos |
Sweeds | kunskap; kännedom |
Turks | bilgi |