Part of speech | common noun |
---|---|
Hyphenation | kon·dut·o |
Nominative | konduto |
---|---|
Accusative | konduton |
Afrikaans | gedrag; houding |
---|---|
Czech | chování; jednání |
Danish | opførsel |
Dutch | gedrag; houding; wandel; attitude |
English | behaviour; conduct; deportment; comportment |
French | procédé |
German | Aufführung; Benehmen; Betragen; Gebahren; Verhalten |
Greek | αγωγή |
Icelandic | framkoma; hegðun |
Italian | condotta |
Low German | gedrag |
Norwegian | oppførsel |
Papiamento | komportashon; kondukta |
Portuguese | comportamento; conduta; procedimento |
Saterland Frisian | Apfierenge; Bedreegen; Beniemen; Ferhoolden |
Spanish | conducta |
Swedish | beteende; uppförande |