Wortart | Verb |
---|---|
Trennung | ak·cent·i |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | akcentas |
Präterium | akcentis |
Futur | akcentos |
Konditional | |
akcentus | |
Imperativ | |
akcentu |
Partizipien | ||
---|---|---|
Aktive Partizipien | Passive Partizipien | |
Präsens | akcentanta | akcentata |
Präterium | akcentinta | akcentita |
Futur | akcentonta | akcentota |
Deutsch | akzentuieren; betonen; hervorheben; Nachdruck verleihen |
---|---|
Englisch | accent; accentuate; emphasize; stress |
Färöerisch | herða á ljóð; leggja áherðslu á; leggja dent á |
Französisch | accentuer; insister; souligner |
Italienisch | accentare |
Katalanisch | accentuar |
Niederdeutsch | benådrükken |
Niederländisch | accentueren; beklemtonen; benadrukken; de klemtoon leggen op |
Portugiesisch | acentuar |
Spanisch | acentuar |
Tschechisch | zdůraznit; zdůrazňovat |
Ungarisch |