Part of speech | common noun |
---|---|
Hyphenation | klar·ig·o |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominative | klarigo | klarigoj |
Accusative | klarigon | klarigojn |
Afrikaans | verduideliking |
---|---|
Czech | výklad; vysvětlení |
Danish | forklaring |
Dutch | explicatie; opheldering; rekenschap; toelichting; uitduiding; uiteenzetting; uitleg; uitlegging; verduidelijking; verheldering; verklaring; exposé |
English | account; clarification; elucidation; enlightenment; explanation |
Faeroese | frágreiðing |
German | Aufklärung; Aufschluß; Erläuterung; Erklärung; Klärung; Klarerlegung; Rechenschaft |
Greek | αιτιολογία |
Icelandic | skýring |
Italian | spiegazione |
Low German | verklåring |
Papiamento | aklarashon |
Portuguese | explicação |
Russian | объяснение |
Saterland Frisian | Apkläärenge; Uutslöätel |
Spanish | aclaración; explicación |
Swedish | explikation |
Turkish | açıklama |
West Frisian | ferklearring |