Sinonimoj: bluffen, ophakken, opscheppen, snoeven, snorken, stoffen, zwetsen, grootspreken, opsnijden, stoefen
| Vortspeco | verbo |
|---|
| Prononco | /ˈpɔxə(n)/ |
|---|
| Divido | poch·en |
|---|
Konjugacio
| Indikativo |
|---|
| Prezenco | Preterito |
|---|
| (ik) poch | (ik) pochte |
| (jij) pocht | (jij) pochte |
| (hij) pocht | (hij) pochte |
| (wij) pochen | (wij) pochten |
| (jullie) pochen | (jullie) pochten |
| (gij) pocht | (gij) pochtet |
| (zij) pochen | (zij) pochten |
| Subjunktivo |
|---|
| Prezenco | Preterito |
|---|
| (dat ik) poche | (dat ik) pochte |
| (dat jij) poche | (dat jij) pochte |
| (dat hij) poche | (dat hij) pochte |
| (dat wij) pochen | (dat wij) pochten |
| (dat jullie) pochen | (dat jullie) pochten |
| (dat gij) pochet | (dat gij) pochtet |
| (dat zij) pochen | (dat zij) pochten |
| Imperativo |
|---|
| Singularo/Pluralo | Pluralo |
|---|
| poch | pocht |
| Participoj |
|---|
| Prezenca participo | Preterita participo |
|---|
| pochend, pochende | (hebben) gepocht |
Had ik het wat mooier gemaakt omdat ik niks anders had om over te pochen?
Denk niet dat ik poch.
Misschien heb ik te veel gepocht.
En ook poch ik.
„Je hoort nog wel van ons”, pochte Deirdre.