Synonyms: afvallen, flikkeren, vallen, verschieten, stuiken
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ˈnervɑlə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | neer·val·len |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) val neer | (ik) viel neer |
| (jij) valt neer | (jij) viel neer |
| (hij) valt neer | (hij) viel neer |
| (wij) vallen neer | (wij) vielen neer |
| (jullie) vallen neer | (jullie) vielen neer |
| (gij) valt neer | (gij) vielt neer |
| (zij) vallen neer | (zij) vielen neer |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) neervalle | (dat ik) neerviele |
| (dat jij) neervalle | (dat jij) neerviele |
| (dat hij) neervalle | (dat hij) neerviele |
| (dat wij) neervallen | (dat wij) neervielen |
| (dat jullie) neervallen | (dat jullie) neervielen |
| (dat gij) neervallet | (dat gij) neervielet |
| (dat zij) neervallen | (dat zij) neervielen |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| val neer | valt neer |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| neervallend, neervallende | (zijn) neergevallen |
Een van de piraten viel met een kogel in zijn hoofd neer.
De steen viel anderhalve meter voor hem neer.