| Woordsoort | zelfstandig naamwoord |
|---|---|
| Afbreking | in·di·ka·tiv·o |
| Nominatief | indikativo |
|---|---|
| Accusatief | indikativon |
| Duits | Indikativ; Wirklichkeitsform |
|---|---|
| Engels | indicative; indicative mood |
| Nederduits | indikativ; antounen wyse |
| Nederlands | aantonende wijs; indicatief |
| Papiaments | indikativo |
| Saterfries | Indikativ |
| Spaans | indicativo |
| Tsjechisch | indikativ |