Woordsoort | selfstandige naamwoord |
---|---|
Afbreking | hom·o |
Enkelvoud | Meervoud | |
---|---|---|
Nominatief | homo | homoj |
Akkusatief | homon | homojn |
Afrikaans | mens; mensekind |
---|---|
Albanies | njeri |
Deens | menneske |
Duits | Mensch |
Engels | human; human being; man |
Engels (Ou Engels) | mann |
Faroëes | fólk; menniskja |
Fins | ihminen |
Frans | être humain; homme |
Grieks (Ou Grieks) | ἄνθρωπος |
Hawaiïes | kanaka |
Jiddisj | מענטש |
Latyn | homo |
Luxemburgs | Mënsch |
Maleis | manusia; orang |
Nederduits | meansk; mensk; minsk |
Nederlands | mens; menselijk wezen |
Noors | menneske |
Papiaments | hende |
Pools | człowiek |
Portugees | homem |
Russies | человек |
Saterfries | Moanske |
Spaans | hombre; humano |
Sranan | libisma |
Swahili | mwanadamu |
Sweeds | människa |
Thai | มนุษย์; คน |
Tsjeggies | člověk |
Turks | insan |
Wes‐Fries | minske |
Yslands | maður; manneskja |