Parti du discours | adjectif |
---|---|
Césure | ab·surd·a |
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Nominatif | absurda | absurdaj |
Accusatif | absurdan | absurdajn |
albanais | absurd |
---|---|
allemand | absurd; ungereimt; widersinnig; unsinnig; albern |
anglais | absurd; nonsensical; preposterous; incongruous |
catalan | absurd |
danois | absurd |
espagnol | absurdo |
finnois | järjetön |
français | absurde; déraisonnable |
frison occidental | absurd; healwiis |
frison saterland | absurd; fertroald; fläp; maal |
hongrois | abszurd; képtelen |
islandais | fáránlegur |
italien | assurdo |
latin | absurdus |
néerlandais | absurd; dwaas; ongerijmd; onzinnig; zinneloos; zot |
papiamento | apsurdo |
portugais | absurdo; disparatado |
tchèque | absurdní; nesmyslný |
turc | abes; saçma |