Synonyms: op weg gaan, tijgen, weggaan
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ˈɔpstɑpə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | op·stap·pen |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) stap op | (ik) stapte op |
| (jij) stapt op | (jij) stapte op |
| (hij) stapt op | (hij) stapte op |
| (wij) stappen op | (wij) stapten op |
| (jullie) stappen op | (jullie) stapten op |
| (gij) stapt op | (gij) staptet op |
| (zij) stappen op | (zij) stapten op |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) opstappe | (dat ik) opstapte |
| (dat jij) opstappe | (dat jij) opstapte |
| (dat hij) opstappe | (dat hij) opstapte |
| (dat wij) opstappen | (dat wij) opstapten |
| (dat jullie) opstappen | (dat jullie) opstapten |
| (dat gij) opstappet | (dat gij) opstaptet |
| (dat zij) opstappen | (dat zij) opstapten |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| stap op | stapt op |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| opstappend, opstappende | (zijn) opgestapt |