Synonimen: aanduiden, aangeven, aanwijzen, uitduiden, wijzen, wijzen op
| Wurdsoarte | tiidwurd |
|---|
| Utspraak | /bəˈdœy̯də(n)/ |
|---|
| Ofbreking | be·dui·den |
|---|
Ferfoarming
| Oantoanende foarm |
|---|
| Notiid | Doetiid |
|---|
| (ik) beduid | (ik) beduidde |
| (jij) beduidt | (jij) beduidde |
| (hij) beduidt | (hij) beduidde |
| (wij) beduiden | (wij) beduidden |
| (jullie) beduiden | (jullie) beduidden |
| (gij) beduidt | (gij) beduiddet |
| (zij) beduiden | (zij) beduidden |
| Oanfoegjende foarm |
|---|
| Notiid | Doetiid |
|---|
| (dat ik) beduide | (dat ik) beduidde |
| (dat jij) beduide | (dat jij) beduidde |
| (dat hij) beduide | (dat hij) beduidde |
| (dat wij) beduiden | (dat wij) beduidden |
| (dat jullie) beduiden | (dat jullie) beduidden |
| (dat gij) beduidet | (dat gij) beduiddet |
| (dat zij) beduiden | (dat zij) beduidden |
| hjittende foarm |
|---|
| Iental/Meartal | Meartal |
|---|
| beduid | beduidt |
| Mulwurden |
|---|
| Nomulwurd | Doemulwurd |
|---|
| beduidend, beduidende | (hebben) beduid |
Hij beduidde haar naar binnen te gaan.
Zij nam Anwold de toorts uit de hand, verzocht hem te wachten en beduidde de pelgrim haar te volgen.