Aussprache | /ˈapʃtaʊbən/ |
---|---|
Wortart | Verb |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ich) abstaube | (ich) abstaubte |
(du) abstaubst | (du) abstaubtest |
(er) abstaubt | (er) abstaubte |
(wir) abstauben | (wir) abstaubten |
(ihr) abstaubt | (ihr) abstaubtet |
(sie) abstauben | (sie) abstaubten |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(ich) abstaube | (ich) abstaubte |
(du) abstaubest | (du) abstaubtest |
(er) abstaube | (er) abstaubte |
(wir) abstauben | (wir) abstaubten |
(ihr) abstaubet | (ihr) abstaubtet |
(sie) abstauben | (sie) abstaubten |
Imperativ | |
(du) staube ab | |
(ihr) abstaubt | |
abstauben Sie | |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
abstaubend | (haben) abgestaubt |
Dänisch | støve af |
---|---|
Englisch | dust |
Esperanto | senpolvigi |
Niederländisch | afstoffen; stof afnemen; stoffen |
Polnisch | odkurzać |
Saterfriesisch | oustubje |
Spanisch | quitar el polvo; quitar el polvo a |
Westfriesisch | ôfstofje |