Synonyme: abbrechen, aufbrechen
Aussprache | /ˈbrɛçən/ |
---|---|
Wortart | Verb |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ich) breche | (ich) brach |
(du) brichtst | (du) brachst |
(er) brich | (er) brach |
(wir) brechen | (wir) brachen |
(ihr) brecht | (ihr) bracht |
(sie) brechen | (sie) brachen |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(ich) breche | (ich) bräche |
(du) brechest | (du) brächest |
(er) breche | (er) bräche |
(wir) brechen | (wir) brächen |
(ihr) brechet | (ihr) brächet |
(sie) brechen | (sie) brächen |
Imperativ | |
(du) brich | |
(ihr) brecht | |
brechen Sie | |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
brechend | (haben) gebrochen |
Afrikaans | breek |
---|---|
Dänisch | brække; bryde; afbryde |
Englisch | break |
Englisch (Altenglisch) | brecan |
Esperanto | rompi |
Färöerisch | bróta |
Finnisch | särkeä |
Französisch | briser; rompre; violer; casser |
Italienisch | rompere; spezzare |
Jamaikanisches Kreolisch | mash |
Katalanisch | rompre; trencar |
Latein | rumpere |
Luxemburgisch | briechen |
Malaiisch | mempecahkan; pecahkan |
Niederdeutsch | breaken; brekken; braeken |
Niederländisch | breken; dóórbreken; stukbreken |
Papiamento | bres; kibra |
Polnisch | łamać; rwać |
Portugiesisch | partir; quebrar; rasgar; romper |
Saterfriesisch | apbreeke; breeke; oubreeke |
Schottisch Gälisch | bris |
Schwedisch | avbryta; bryta; knäcka |
Spanisch | quebrar; romper |
Sranan | broko |
Suaheli | ‐vunja |
Thai | ทำแตก; หัก |
Tschechisch | lámat; rozbít; zlomit |
Westfriesisch | brekke; ferbrekke; skeine |