Woordsoort | werkwoord |
---|---|
Uitspraak | /ˈtuʋɛi̯zə(n)/ |
Afbreking | toe·wij·zen |
Aantonende wijs | |
---|---|
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(ik) wijs toe | (ik) wees toe |
(jij) wijst toe | (jij) wees toe |
(hij) wijst toe | (hij) wees toe |
(wij) wijzen toe | (wij) wezen toe |
(jullie) wijzen toe | (jullie) wezen toe |
(gij) wijst toe | (gij) weest toe |
(zij) wijzen toe | (zij) wezen toe |
Aanvoegende wijs | |
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(dat ik) toewijze | (dat ik) toeweze |
(dat jij) toewijze | (dat jij) toeweze |
(dat hij) toewijze | (dat hij) toeweze |
(dat wij) toewijzen | (dat wij) toewezen |
(dat jullie) toewijzen | (dat jullie) toewezen |
(dat gij) toewijzet | (dat gij) toewezet |
(dat zij) toewijzen | (dat zij) toewezen |
Gebiedende wijs | |
Enkelvoud/Meervoud | Meervoud |
wijs toe | wijst toe |
Deelwoorden | |
Tegenwoordig deelwoord | Verleden deelwoord |
toewijzend, toewijzende | (hebben) toegewezen |
Catalaans | assignar; citar |
---|---|
Duits | anweisen; assignieren; zuweisen; zugedenken; zitieren; vorladen |
Engels | allocate; allot; assign |
Esperanto | asigni |
Frans | adjuger; allouer; assigner; attribuer |
Latijn | assignare |
Portugees | consignar; designar; empenhar verba; intimar |
Saterfries | anwiese; assignierje; uurwiese |
Spaans | asignar; destinar |
Tsjechisch | přidělit; určit |