Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /abɔrˈteːrə(n)/ |
Trennung | abor·te·ren |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) aborteer | (ik) aborteerde |
(jij) aborteert | (jij) aborteerde |
(hij) aborteert | (hij) aborteerde |
(wij) aborteren | (wij) aborteerden |
(jullie) aborteren | (jullie) aborteerden |
(gij) aborteert | (gij) aborteerdet |
(zij) aborteren | (zij) aborteerden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) abortere | (dat ik) aborteerde |
(dat jij) abortere | (dat jij) aborteerde |
(dat hij) abortere | (dat hij) aborteerde |
(dat wij) aborteren | (dat wij) aborteerden |
(dat jullie) aborteren | (dat jullie) aborteerden |
(dat gij) aborteret | (dat gij) aborteerdet |
(dat zij) aborteren | (dat zij) aborteerden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
aborteer | aborteert |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
aborterend, aborterende | (hebben) geaborteerd |
Deutsch | abtreiben; zum Scheitern bringen |
---|---|
Englisch | abort |
Esperanto | abortigi |
Färöerisch | fremja reis |
Französisch | faire avorter |
Isländisch | missa fóstur |
Papiamento | abortá |
Portugiesisch | fazer abortar |
Spanisch | provocar un aborto |