Woordsoort | zelfstandig naamwoord |
---|---|
Uitspraak | /ˈkonɪŋ/ |
Afbreking | ko·ning |
Geslacht | manlijk |
Genitief | konings |
Meervoud | koningen |
Verkleinwoord | |
---|---|
Enkelvoud | Meervoud |
koninkje | koninkjes |
Afrikaans | koning |
---|---|
Albanees | mbret |
Catalaans | rei |
Deens | konge |
Duits | König |
Engels | king |
Engels (Oudengels) | frea; cyning; dryhten; ealdor |
Esperanto | reĝo |
Fins | kuningas |
Frans | roi |
Hongaars | király |
IJslands | konungur |
Italiaans | re |
Jamaicaans Creools | king |
Jiddisch | מלך; קעניג |
Latijn | rex |
Maleis | raja |
Nederduits | köäning; koaning |
Noors | konge |
Portugees | rei |
Schots | keeng |
Schots-Gaelisch | rìgh |
Spaans | rey |
Swahili | mfalme |
Turks | kral |
Wels | brenin |
Westerlauwers Fries | kening |
Zweeds | kung; konung |