Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈaŋklaɣə(n)/ |
Hyphenation | aan·kla·gen |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) klaag aan | (ik) klaagde aan |
(jij) klaagt aan | (jij) klaagde aan |
(hij) klaagt aan | (hij) klaagde aan |
(wij) klagen aan | (wij) klaagden aan |
(jullie) klagen aan | (jullie) klaagden aan |
(gij) klaagt aan | (gij) klaagdet aan |
(zij) klagen aan | (zij) klaagden aan |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) aanklage | (dat ik) aanklaagde |
(dat jij) aanklage | (dat jij) aanklaagde |
(dat hij) aanklage | (dat hij) aanklaagde |
(dat wij) aanklagen | (dat wij) aanklaagden |
(dat jullie) aanklagen | (dat jullie) aanklaagden |
(dat gij) aanklaget | (dat gij) aanklaagdet |
(dat zij) aanklagen | (dat zij) aanklaagden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
klaag aan | klaagt aan |
Participles | |
Present participle | Past participle |
aanklagend, aanklagende | (hebben) aangeklaagd |
Danish | anklage |
---|---|
English | accuse |
Esperanto | plendi kontraŭ |
French | accuser |
Spanish | acusar; denunciar |
West Frisian | ferkleie; oankleie |