Parti du discours | verbe |
---|---|
Prononciation | /ˈɔpfɑŋə(n)/ |
Césure | op·van·gen |
Indicatif | |
---|---|
Présent | Passé |
(ik) vang op | (ik) ving op |
(jij) vangt op | (jij) ving op |
(hij) vangt op | (hij) ving op |
(wij) vangen op | (wij) vingen op |
(jullie) vangen op | (jullie) vingen op |
(gij) vangt op | (gij) vingt op |
(zij) vangen op | (zij) vingen op |
Subjonctif | |
Présent | Passé |
(dat ik) opvange | (dat ik) opvinge |
(dat jij) opvange | (dat jij) opvinge |
(dat hij) opvange | (dat hij) opvinge |
(dat wij) opvangen | (dat wij) opvingen |
(dat jullie) opvangen | (dat jullie) opvingen |
(dat gij) opvanget | (dat gij) opvinget |
(dat zij) opvangen | (dat zij) opvingen |
Participes | |
Participe présent | Participe passé |
opvangend, opvangende | (hebben) opgevangen |
espéranto | aŭdi hazarde |
---|